ძე შეცთომილი

11 თქვა: „ერთ კაცს ორი ვაჟი ჰყავდა. 12 უმცროსმა ვაჟმა უთხრა მამას: ‘მომეცი ჩემი კუთვნილი წილი ქონებისა.’ და მამამ გაუყო მათ ქონება. 13 რამდენიმე დღის შემდეგ უმცროსმა ვაჟმა მოაგროვა ყველაფერი, წავიდა შორეულ ქვეყანაში და გაფლანგა თავისი ქონება თავაშვებული ცხოვრებით.

14 როცა ყველაფერი შემოეხარჯა, იმ ქვეყანაში დიდი შიმშილობა ჩამოვარდა, და მას გაუჭირდა. 15 წავიდა და იმ ქვეყნის ერთ მცხოვრებს მიეკედლა, რომელმაც თავის მინდვრებში გაგზავნა ღორების საძოვებლად. 16 ენატრებოდა, მუცელი იმ რკოთი მაინც ამოეყორა, რომელსაც ღორები ჭამდნენ, მაგრამ არავინ არაფერს აძლევდა.

17 როცა გონს მოეგო, თქვა: ‘მამაჩემთან რამდენ მოჯამაგირეს პური თავსაყრელი აქვს, მე კი შიმშილით ვკვდები. 18 ავდგები, წავალ მამაჩემთან და ვეტყვი: მამა, შევცოდე ზეცის მიმართ და შენს წინაშე, 19 ღირსი აღარა ვარ, რომ შენს ძედ ვიწოდებოდე. მიმიღე როგორც ერთი შენი მოჯამაგირეთაგანი!’ 20 ადგა და წავიდა თავის მამასთან. როცა ჯერ კიდევ შორს იყო, მამამ დაინახა და შეებრალა. გაიქცა, ყელზე მოეხვია და აკოცა.

21 ვაჟმა კი უთხრა: ‘მამა! შევცოდე ზეცის მიმართ და შენს წინაშე. ღირსი აღარა ვარ, რომ შენს ძედ ვიწოდებოდე.’ 22 უთხრა მამამ თავის მონებს: ‘მოუტანეთ საუკეთესო სამოსელი და ჩააცვით, გაუკეთეთ ბეჭედი ხელზე და სანდლები ჩააცვით ფეხებზე. 23 მოიყვანეთ ნასუქალი ხბო და დაკალით. ვჭამოთ და ვიმხიარულოთ. 24 ვინაიდან ეს ჩემი ვაჟი მკვდარი იყო და გაცოცხლდა, დაკარგული იყო და გამოჩნდა.’ და დაიწყეს მხიარულება.

25 უფროსი ვაჟი კი მინდორში იმყოფებოდა. რომ დაბრუნდა და სახლს მიუახლოვდა, სიმღერისა და ცეკვა-თამაშის ხმა შემოესმა. 26 დაუძახა ერთ მსახურთაგანს და ჰკითხა: ‘ეს რა ამბავია?’

27 მან უთხრა მას: ‘შენი ძმა მოვიდა და მამაშენმა ნასუქალი ხბო დაკლა, რაკი მრთელი დაუბრუნდა.’ 28 ის კი გაბრაზდა და შესვლა აღარ უნდოდა. მამამისი გამოვიდა და იწვევდა. 29 მან მიუგო და უთხრა თავის მამას: ‘აგერ, რამდენი წელია გემსახურები, არასოდეს შენს ბრძანებას არ გადავსულვარ და ერთხელაც არ მოგიცია ციკანი, რომ ჩემს მეგობრებთან მემხიარულა.

30 ხოლო, როცა მოვიდა ეს შენი ვაჟი, რომელმაც თავისი ქონება მეძავებთან გაფლანგა, ნასუქალი ხბო დაუკალი.’ 31 მან უთხრა მას: ‘შვილო, შენ მუდამ ჩემთან ხარ და, რაც კი მაქვს, შენია. 32 მაგრამ უნდა ვხარობდეთ და ვმხიარულებდეთ, ვინაიდან შენი ძმა მკვდარი იყო და გაცოცხლდა, დაკარგული იყო და გამოჩნდა.’“

1 და უთხრა უფალმა მოსეს: 2 „ელაპარაკე ისრაელის ძეთ, რათა დაბრუნდნენ ისინი და დაიბანაკონ ფი-ჰახიროთის წინ, მიგდოლსა და ზღვას შორის, ბაყალ-ცეფონის წინ. მის გასწვრივ დაიბანაკეთ ზღვასთან. 3 და იტყვის ფარაონი ისრაელის ძეებზე: ‘გზა აებნათ ამ ქვეყანაში, მოიმწყვდია ისინი უდაბნომ.’

4 და გავამძვინვარებ ფარაონის გულს და უკან დაედევნება მათ, და გამოჩნდება ჩემი დიდება ფარაონზე და მთელ მის ჯარზე. და გაიგებენ ეგვიპტელნი, რომ მე ვარ უფალი. ასე გააკეთე.“ 5 და ეუწყა ეგვიპტის მეფეს, რომ გაიქცა ხალხი, და შეეცვალათ გული ფარაონსა და მის მსახურებს ხალხის მიმართ, და თქვეს: „ეს რა ვქენით? რატომ გავუშვით ისრაელი ჩვენი მონობიდან?“

6 და შეაბა ფარაონმა ცხენი თავის ეტლში და თან გაიყოლა თავისი ხალხი. 7 წაიყვანა ექვსასი რჩეული ეტლი და ეგვიპტის ყველა ეტლი, და მათი მეთაურები ყველა მათგანზე. 8 და გაამძვინვარა უფალმა გული ფარაონისა, ეგვიპტის მეფისა, და დაედევნა იგი ისრაელის ძეთ; და გამოდიოდნენ ისრაელის ძენი მაღალი ხელით.

9 და დაედევნენ ეგვიპტელნი მათ უკან, და წამოეწივნენ დაბანაკებულთ ზღვასთან ფარაონის ყველა ცხენი და ეტლი, მისი მხედრები და მისი ჯარი, ფი-ჰახიროთთან, ბაყალ-ცეფონის წინ. 10 ფარაონი მიუახლოვდა, გაიხედეს ისრაელის ძეთ და დაინახეს, ეგვიპტელნი მოსდევენ უკან, და შეეშინდათ ძალზე და შეღაღადეს ისრაელის ძეებმა უფალს. 11 და უთხრეს მოსეს: „ნუთუ არ იყო სამარხები ეგვიპტეში, დასახოცად უდაბნოში რომ წამოგვიყვანე? ეს რა გვიყავი ჩვენი გამოყვანით ეგვიპტიდან!

12 განა ამას არ გეუბნებოდით ეგვიპტეში: ‘დაგვეხსენი ჩვენ, რომ ვემსახუროთ ეგვიპტელებს?’ რადგან გვირჩევნია ეგვიპტელებს ვემსახუროთ, ვიდრე უდაბნოში დავიხოცოთ.“

ზღვის გაპობა

13 და უთხრა მოსემ ხალხს: „ნუ გეშინიათ, დადექით და იხილავთ უფლის ხსნას, რომელსაც ის მოიმოქმედებს დღეს თქვენთვის. რადგან ეგვიპტელებს, რომლებსაც თქვენ ხედავთ დღეს, კვლავ აღარ იხილავთ უკუნისამდე. 14 უფალი იბრძოლებს თქვენთვის, თქვენ კი დადუმდით.“ 15 და უთხრა უფალმა მოსეს: „რას შემღაღადებ? უთხარი ისრაელის ძეთ, რომ აიყარონ.

16 აღმართე შენი კვერთხი და გაიწოდე ხელი ზღვაზე, და გააპე იგი, და გავლენ ისრაელის ძენი ზღვაში მშრალით 17 და მე გავამძვინვარებ ეგვიპტელთა გულს, და ისინი გაჰყვებიან მათ უკან, და გამოჩნდება ჩემი დიდება ფარაონზე და მთელ მის ჯარზე, მის ეტლებზე და მის მხედრებზე. 18 და გაიგებენ ეგვიპტელნი, რომ უფალი ვარ, როცა გამოვუჩენ მათ ჩემს დიდებას ფარაონზე, მის ეტლებზე და მის მხედრებზე.“

19 და დაიძრა ღვთის ანგელოზი, წინამძღოლი ისრაელის ბანაკისა, და გაჰყვა უკან. და დაიძრა ღრუბლის სვეტი წინიდან, და შეუდგა მათ უკან. 20 და ჩადგა ეგვიპტელთა და ისრაელის ბანაკთა შორის – და იყო ღრუბელი და სიბნელე – და გაანათა ღამე, და არ მიახლოვებიან ერთმანეთს მთელ იმ ღამეს. 21 და გაიწოდა მოსემ ხელი ზღვაზე და ხვეტავდა უფალი ზღვას აღმოსავლეთის ძლიერი ქარით მთელ იმ ღამეს, და აქცია ზღვა ხმელეთად. და განიპნენ წყალნი.

22 და შევიდნენ ისრაელის ძენი შუაგულ ზღვაში ხმელზე. და წყალი კედლად აღემართათ მათ მარჯვნივ და მარცხნივ. 23 და დაედევნენ ეგვიპტელნი და მიჰყვნენ უკან – ფარაონის ყველა ცხენი, მისი ეტლები და მისი მხედრები შუაგულ ზღვაში. 24 და იყო, დილის სახმილავზე მოხედა უფალმა ეგვიპტელთა ბანაკს ცეცხლის და ღრუბლის სვეტიდან, და შეაძრწუნა ეგვიპტელთა ბანაკი.

25 და მოაცილა თვლები მათ ეტლებს და მართავდნენ ისინი გაჭირვებით. და თქვეს ეგვიპტელებმა: „გავერიდოთ ისრაელს, რადგან უფალი მათი გულისათვის იბრძვის ეგვიპტელების წინააღმდეგ.“

26 და უთხრა უფალმა მოსეს: „გაიწოდე ხელი ზღვაზე და მოიქცევიან წყლები ეგვიპტელებზე, მათ ეტლებზე და მათ მხედრებზე“

27 და გაიწოდა მოსემ ხელი ზღვაზე, და მოიქცა ზღვა გამთენიისას თავის ადგილზე და გარბოდნენ ეგვიპტელნი მისკენ. და ჩაყარა უფალმა ეგვიპტელნი შუაგულ ზღვაში. 28 და მოიქცა წყალი, და დაფარა ეტლები და მხედრები, და ფარაონი და მთელი ჯარი, რომლებიც კვალდაკვალ მიჰყვნენ ზღვაში. არ გადარჩენილა მათგან არც ერთი. 29 ისრაელის ძენი მიდიოდნენ ხმელზე შუაგულ ზღვაში და წყალი კედლად ედგა მათ მარჯვნივ და მარცხნივ.

30 და იხსნა უფალმა იმ დღეს ისრაელი ეგვიპტელთა ხელიდან და იხილა ისრაელმა დახოცილი ეგვიპტელები ზღვის პირას. 31 და იხილა ისრაელმა ძლიერი ხელი, რომელიც მოავლინა უფალმა ეგვიპტელებზე, და შეეშინდა ხალხს უფლისა და ერწმუნნენ უფალსა და მოსეს, მის მსახურს.

გამ. 14: 1-31

თორმეტი მზვერავის გაგზავნა

1 და შემდეგ აიყარა ხალხი ხაცეროთიდან და დაბანაკდა ფარანის უდაბნოში. 2 და უთხრა უფალმა მოსეს, ასე: 3 „გაგზავნე კაცები და დაზვერონ ქანაანის ქვეყანა, რომელსაც მე ვაძლევ ისრაელის ძეთ. თითო კაცი თავისი მამის ტომიდან გაგზავნეთ, ყოველი მთავარი მათ შორის.“ 4 და გაგზავნა ისინი მოსემ ფარანის უდაბნოდან უფლის სიტყვისამებრ. ესენი იყვნენ კაცნი, ისრაელის ძეთა მთავარნი.

5 და აჰა, მათი სახელები: რეუბენის ტომიდან შამუაყი, ძე ზაქურისა. 6 სიმონის ტომიდან შაფატი, ძე ხორისა. 7 იუდას ტომიდან ქალები, ძე იეფუნესი. 8 ისაქარის ტომიდან იგალი, ძე იოსებისა. 9 ეფრემის ტომიდან ოსია, ძე ნავესი. 10 ბენიამინის ტომიდან ფალტი, ძე რაფუსი. 11 ზებულუნის ტომიდან გადიელი, ძე სოდისა. 12 იოსების ტომიდან, გადი, ძე სუსისა, მენაშეს მხრიდან. 13 დანის ტომიდან ყამიელი, ძე გემალისა, 14 აშერის ტომიდან სეთური, ძე მიქაელისა.

15 ნაფთალის ტომიდან ნახბი, ძე ვოფსისა. 16 გადის ტომიდან გეუელი, ძე მაქისა. 17 აჰა, სახელები კაცებისა, რომელნიც გაგზავნა მოსემ ქვეყნის დასაზვერად. და უწოდა მოსემ ოსიას, ნავეს ძეს, იესო.

18 და გაგზავნა ისინი მოსემ ქანაანის ქვეყნის დასაზვერად, და უთხრა მათ: „წადით ნეგებისაკენ და ადით მთაზე, 19 და იხილეთ ქვეყანა, როგორია იგი, და ხალხი, რომელიც ცხოვრობს მასში, ძლიერია თუ უძლური, მცირერიცხოვანია თუ მრავალრიცხოვანი? 20 და როგორია ქვეყანა, რომელშიც იგი ცხოვრობს, კარგია თუ ცუდი? და როგორია ქალაქები, რომლებშიც ცხოვრობს, ბანაკებში მკვიდრობს თუ ციხე-სიმაგრეებში?

21 და როგორია ნიადაგი, პოხიერია თუ ხრიოკი? არის მასზე ხე, თუ არა? იყავით გულადნი და წამოიღეთ ქვეყნის ნაყოფთაგან.“ და იყო მაშინ დრო ყურძნის მწიფობისა. 22 და ავიდნენ ისინი და დაზვერეს ქვეყანა ცინის უდაბნოდან რეხობამდე, ხამათის შესასვლელამდე. 23 და წავიდნენ ნეგებისაკენ, და მივიდნენ ხებრონამდე. და იყვნენ იქ ახიმანი, შეშაი და თალმაი, ყენაკის ძენი. (და ხებრონი ეგვიპტის ქალაქ ცოყანზე შვიდი წლით ადრე აშენდა).

24 და მივიდნენ ეშქოლის ხევამდე, და იქ მოჭრეს ვაზის რტო და ყურძნის ერთი მტევანი და წამოიღო იგი ორმა კაცმა ლატნით. ასევე წამოიღეს ბროწეული და ლეღვი. 25 იმ ადგილს უწოდეს ნახალ-ეშქოლი, იმ მტევნის გამო, რომელიც მოჭრეს იქ ისრაელის ძეთ. 26 და დაბრუნდნენ ქვეყნის დაზვერვიდან ორმოცი დღის შემდეგ. 27 და წამოვიდნენ, მივიდნენ მოსესთან და აარონთან, და ისრაელის ძეთა მთელ თემთან ფარანის უდაბნოში, კადეშში, და მოუთხრეს მათ ამბავი მთელ თემს, და აჩვენეს მათ იმ ქვეყნის ნაყოფი.

28 და მოუთხრეს მას და უთხრეს: „მივედით ჩვენ იმ ქვეყანაში, სადაც შენ მიგვავლინე, და ნამდვილად მოედინება იქ რძე და თაფლი, და აჰა, ნაყოფი მისი. 29 მაგრამ ძლიერია ხალხი, რომელიც ცხოვრობს იმ ქვეყანაში, და ქალაქები გამაგრებულია, დიდია ფრიად. და აგრეთვე ყენაკის ძენი ვიხილეთ იქ.

30 ყამალეკი მკვიდრობს ნეგების ქვეყანაში, ხეთელნი, იებუსეველნი და ამორეველნი მკვიდრობენ მთაზე, ხოლო ქანაანელნი მკვიდრობენ ზღვის კიდეზე და იორდანეს სანაპიროზე.“ 31 ქალებმა დაამშვიდა ხალხი მოსეს წინაშე და თქვა: „ასვლით ავიდეთ და დავიმკვიდროთ იგი, რადგან ჩვენ შეგვიძლია მათი ძლევა.“

32 და კაცებმა, რომლებიც მასთან ერთად იყვნენ ასულნი, თქვეს: „ვერ შევძლებთ გასვლას იმ ხალხის წინააღმდეგ, რადგან იგი ჩვენზე ძლიერია.“ 33 და ცუდი ხმები დაყარეს ისრაელის ძეთა შორის იმ ქვეყანაზე, რომელიც დაზვერეს, და თქვეს: „ქვეყანა, რომელიც დასაზვერად მოვიარეთ, არის ქვეყანა, რომელიც ჭამს მასზე მცხოვრებთ. და მთელი ხალხი, რომელიც ვიხილეთ იქ, ახოვანი ადამიანები არიან.

34 და იქ ვიხილეთ გოლიათებიც, ყენაკის ძენი, გოლიათთაგანნი. და ჩვენ გამოვჩნდით ჩვენს თვალში კალიებივით, და ასეთნაირად ვჩანდით მათ თვალშიც.“

ისრაელის ძეთა უკმაყოფილება

1 და ხალხი დრტვინავდა ბოროტად უფლის გასაგონად. და ისმინა უფალმა და აინთო მისი რისხვა, და მოეკიდა მათ ცეცხლი უფლისა, და შთანთქა ბანაკის კიდე. 2 და შეჰღაღადა ხალხმა მოსეს; და ილოცა მოსემ უფლის მიმართ და დაცხრა ცეცხლი. 3 და უწოდეს სახელი იმ ადგილს თაბყერა, რადგან მოეკიდა მათ ცეცხლი უფლისა.

4 და ბრბო, მათ შორის მყოფი, გულისთქმამ შეიპყრო; და მათთან ერთად ატირდნენ ისრაელის ძენიც და თქვეს: „ვინ გვაჭმევს ჩვენ ხორცს? 5 გვახსოვს თევზი, მუქთად რომ ვჭამდით ეგვიპტეში, აგრეთვე კიტრები და ნესვები, და პრასი, ხახვი და ნიორი. 6 და ახლა ჩვენი სული ჩამოხმა, არაფერია მანანის გარდა ჩვენს თვალწინ.“

7 და მანანა იყო ქინძის თესლივით და ფისის ფერისა იყო. 8 და დაეხეტებოდა ხალხი და აგროვებდა მას, და ფქვავდა დოლაბზე, ან ნაყავდა ფილით, და ხარშავდა ქვაბში, და აკეთებდნენ მისგან კვერებს. და იყო მისი გემო, როგორც გემო ზეთიანი კვერისა. 9 და როცა ნამი ეცემოდა ბანაკს ღამღამობით, მანანაც ზედ დასდიოდა. 10 და ისმინა მოსემ, რომ ტირის ხალხი თავიანთ საგვარეულოებში, თითოეული თავისი კარვის შესასვლელთან. და აინთო რისხვა უფლისა ფრიად, და მოსეს თვალში ეს სამწუხაროდ ჩანდა.

11 და უთხრა მოსემ უფალს: „რად უბოროტე შენს მსახურს, რად ვერ ვპოვე წყალობა შენს თვალში, ამ ხალხის ტვირთი რომ ამკიდე? 12 მე ხომ არ მიტარებია მთელი ეს ხალხი მუცლით, მე ხომ არ გამიჩენია, რომ მეუბნები: ‘წაიყვანე იგი შენი უბით, როგორც დაჰყავს გამზრდელს ჩვილი, იმ ქვეყანაში, რომელიც ფიცით აღუთქვი შენ მის მამებს’?

13 სადა მაქვს მე ხორცი, რომ მივცე მთელ ამ ხალხს? რადგან შემომტირიან და ამბობენ: ‘მოგვეცი ჩვენ ხორცი, რომ ვჭამოთ’. 14 არ ძალმიძს მე მარტოს მთელი ამ ხალხის ტარება, რადგან მძიმეა ეს ჩემთვის.

15 და თუ ასე მექცევი, ბარემ მომკალი, თუ შენს თვალში წყალობა მიპოვნია, რათა არ ვუყურო ჩემს გასაჭირს.“

უფალი სჯის მეამბოხეებს

16 და უთხრა უფალმა მოსეს: „შემიკრიბე სამოცდაათი კაცი ისრაელის უხუცესთაგან, რომელთაც შენ იცნობ, რომ ისინი არიან უხუცესები ხალხისა და მისი ზედამდგომნი, და მიიყვანე ისინი საკრებულო კარავთან, რათა იქ წარდგნენ ისინი შენთან ერთად. 17 და ჩამოვალ და ვილაპარაკებ იქ შენთან, და ავიღებ ნაწილს იმ სულისაგან, რომელიც შენზეა, და მათზე მოვავლენ, რათა ატარონ შენთან ერთად ტვირთი ხალხისა, და მარტო შენ არ ატარო.

18 და ხალხს უთხარი: „განიწმიდეთ ხვალისათვის და შეჭამთ ხორცს, რადგან ტიროდით უფლის გასაგონად და ამბობდით: ‘ვინ გვაჭმევს ხორცს? რა კარგად ვიყავით ეგვიპტეში.’“ და მოგცემთ უფალი თქვენ ხორცს და შეჭამთ. 19 და არა ერთ დღეს ჭამთ თქვენ, და არა ორ დღეს და არა ხუთ დღეს, და არა ათ დღეს, და არა ოც დღეს, 20 არამედ მთელ თვეს, სანამ თქვენი ცხვირიდან არ გადმოანთხევთ და არ შეგეზიზღებათ, რადგან შეიძულეთ უფალი, რომელიც თქვენს შორისაა, და ტიროდით მის წინაშე და ამბობდით: ‘რისთვის გამოვედით ეგვიპტიდან?’“

21 და თქვა მოსემ: „ექვსასი ათასი ქვეითია ამ ხალხში, რომელთა შორისაც მე ვიმყოფები, და შენ ამბობ: ‘მე მივცემ მათ ხორცს და სჭამენ ისინი მთელ თვეს’. 22 იქნებ მთელი ცხვარი და ძროხა დაიკლას მათთვის, რომ ეყოთ? ან იქნებ მთელი ზღვის თევზი მოგროვდეს, რომ ეყოთ მათ?“

23 და უთხრა უფალმა მოსეს: „განა მოკლეა ხელი უფლისა? ახლა იხილავ, აგისრულდება ჩემი სიტყვა, თუ არა.“ 24 და გამოვიდა მოსე და მოუთხრო ხალხს სიტყვები უფლისა, და შეკრიბა სამოცდაათი კაცი ხალხის უხუცესთაგან, და დააყენა ისინი კარავთან. 25 და ჩამოვიდა უფალი ღრუბლით, და ელაპარაკა მას და აიღო ნაწილი მისი სულისაგან, რომელიც იყო მასზე, და მოჰფინა იგი სამოცდაათ უხუცეს კაცს. და როცა დაივანა მათზე სულმა, იწყეს წინასწარმეტყველება, მაგრამ მეტი აღარ გაუგრძელებიათ.

26 და დარჩა ორი კაცი ბანაკში. სახელი ერთისა იყო ელდადი, სახელი მეორისა – მედადი. და დაივანა მათზე სულმა, და ისინი ჩაწერილთაგან იყვნენ, მაგრამ არ გასულან კარავთან. და წინასწარმეტყველებდნენ ბანაკში.

27 და მოირბინა ერთმა ჭაბუკმა, და აუწყა მოსეს, და უთხრა: „ილდადი და მედადი წინასწარმეტყველებენ ბანაკში.“ 28 და მიუგო იესომ, ნავეს ძემ, რომელიც მოსეს მსახური იყო სიყრმიდან, და უთხრა: „ბატონო ჩემო, მოსე! დააყენე ისინი.“ 29 და უთხრა მას მოსემ: „ხომ არ ეჭვიანობ ჩემს გამო? ნეტავ უფლის მთელი ხალხი წინასწარმეტყველი იყოს, და უფალი თავის სულს მათაც მოჰფენდეს.“

30 და დაბრუნდნენ მოსე და ისრაელის უხუცესნი ბანაკში.

31 და ამოვარდა ქარი უფლისაგან, და მორეკა მწყერი ზღვიდან, და დაყარა იგი ბანაკთან ერთი დღის სავალ გზაზე იქით და ერთი დღის სავალ გზაზე აქეთ, ბანაკის ირგვლივ, თითქმის ორი წყრთის სიმაღლეზე მიწის პირიდან. 32 და ადგა ხალხი და აგროვა მწყერი მთელ იმ დღეს და მთელ ღამეს, და მთელ მეორე დღეს. ვინც ცოტას აგროვებდა, მან ათი ხომერი შეაგროვა. და შემოიწყვეს თავისთვის ისინი ბანაკის გარშემო.

33 ხორცი ჯერ კიდევ კბილებში ჰქონდათ, ჯერ არ დაეღეჭათ, და უფლის რისხვა აინთო ხალხზე, და მოსრა უფალმა ხალხი ფრიად დიდი წყლულით. 34 და უწოდეს სახელი იმ ადგილს კიბროთ-ჰათაავა, რადგან იქ დაასაფლავეს სულწასული ხალხი.

35 კიბროთ-ჰათაავადან დაიძრა ხალხი ხაცეროთისაკენ. და იყვნენ ხაცეროთში.

წყურვილი

1 და აიყარა ისრაელის ძეთა მთელი თემი სინის უდაბნოდან სამგზავროდ, უფლის ბრძანებისამებრ, და დაიბანაკეს რეფიდიმში. და არ აღმოჩნდა სასმელი წყალი ხალხისათვის. 2 და წაეჩხუბა ხალხი მოსეს, და უთხრეს: „მოგვეცით ჩვენ წყალი, რომ დავლიოთ.“ და უთხრა მათ მოსემ: „რას მეჩხუბებით? რად ცდით უფალს?“

3 და სწყუროდა იქ ხალხს წყალი, და დრტვინავდა ხალხი მოსეზე და ამბობდა: „რისთვის გამოგვიყვანე ჩვენ ეგვიპტიდან? ჩვენი, ჩვენი შვილებისა და ჩვენი ჯოგის წყურვილით დასახოცად?“ 4 და შეღაღადა მოსემ უფალს ასე: „რა ვუყო ამ ხალხს? ცოტაც, და ჩამქოლავენ.“ 5 და უთხრა უფალმა მოსეს: „ჩაიარე ხალხის წინ, წაიყვანე ისრაელის უხუცესნი და შენი კვერთხი, რომელიც დაჰკარი მდინარეს, აიღე ხელში, და წადი.

6 და მე ვიდგები შენს წინ იქ, ხორების კლდეზე. და შენ დაჰკარი კლდეს და გადმოვა მისგან წყალი, და დალევს ხალხი.“ და მოსემ გააკეთა ეს ისრაელის უხუცესთა თვალწინ. 7 და უწოდა სახელად იმ ადგილს მასა და მერიბა, ისრაელის ძეთა ჩხუბის გამო და უფლის გამოცდის გამო, როცა თქვეს: „არის ჩვენს შორის უფალი თუ არ არის?“

ორმოცდამეათე დღე

1 ორმოცდამეათე დღე რომ სრულდებოდა, ყველანი ერთად იყვნენ იმავე ადგილას. 2 და იქმნა მოულოდნელად ხმაური ზეციდან, თითქოს ძლიერმა ქარმა დაბერაო, და აავსო მთელი სახლი, სადაც ისინი ისხდნენ. 3 და ეჩვენათ მათ გაყოფილი ენები, თითქოს ცეცხლისანი, და სათითაოდ მოეფინა ყოველ მათგანს. 4 ყველანი აღივსნენ სულიწმიდით და იწყეს ლაპარაკი სხვადასხვა ენებზე, როგორც სული ამეტყველებდა მათ.

5 ხოლო იერუსალიმში ცხოვრობდნენ იუდეველნი, ღვთის მოშიში კაცები, ყველა ხალხთაგან, რომელნიც კი ცისქვეშეთში არიან. 6 როცა ეს ხმაური მოხდა, ბევრმა მოიყარა თავი და შეშფოთდა, ვინაიდან თითოეული ისმენდა, როგორ მეტყველებდნენ მის საკუთარ ენაზე. 7 ყველანი გაოგნებული იყვნენ და უკვირდათ, ამბობდნენ: „განა ყველა ესენი, ვინც ლაპარაკობენ, გალილეველები არ არიან? 8 როგორ გვესმის თითოეულ ჩვენგანს საკუთარ ენაზე, რომელშიც ვიშვით?

9 პართნი და მიდიელნი, ყელამელნი, და მკვიდრნი შუამდინარეთისა, იუდეისა, კაბადუკიისა, პონტოსი და აზიისა, 10 ფრიგიისა და პამფილიისა, ეგვიპტისა და კვირინეის მხარეს მდებარე ლიბიის ოლქებისა, და რომიდან ამოსულნი, 11 იუდეველნი და რჯულშეცვლილნი, კრეტელნი და არაბები, ვუსმენთ მათ, ჩვენ-ჩვენი ენებით რომ ლაპარაკობენ ღვთის დიად საქმეებზე.“

12 გაოგნდა ყველა და საგონებელში ჩაცვივდნენ, ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: „ნეტავ, ეს რას უნდა ნიშნავდეს?“ 13 სხვები კი დაცინვით ამბობდნენ: ტკბილით არიან გამტყვრალნი.

პეტრეს სიტყვა

14 ხოლო თერთმეტთან ერთად მდგომი პეტრე წამოდგა, ხმა აღიმაღლა და უთხრა მათ: „იუდეველნო და იერუსალიმის ყველა მკვიდრნო! იყოს ეს თქვენთვის ცნობილი და ყური დაუგდეთ ჩემს სიტყვებს. 15 ისინი არ არიან მთვრალები, როგორც თქვენ გგონიათ, ვინაიდან ახლა დღის მესამე საათია.

16 მაგრამ ესაა ნათქვამი იოელ წინასწარმეტყველის მიერ: 17 ‘იქნება უკანასკნელ დღეებში, – ამბობს ღმერთი, – რომ ჩემი სულისაგან მოვაფენ ყველა ხორციელზე და იწინასწარმეტყველებენ თქვენი ძენი და თქვენი ასულნი. და თქვენი ჭაბუკნი ჩვენებას იხილავენ და თქვენს მოხუცებულებს სიზმრები დაესიზმრებათ. 18 ჩემს მონებზე და ჩემს მხევლებზე მოვაფენ იმ დღეებში ჩემი სულისაგან და აწინასწარმეტყველდებიან. 19 ვაჩვენებ სასწაულებს მაღლა ცაში და ნიშნებს დაბლა მიწაზე, სისხლსა და ცეცხლს, და კვამლის ბოლქვებს. 20 მზე წყვდიადად იქცევა და მთვარე სისხლად, ვიდრე დადგებოდეს უფლის დღე, დიადი და გაცხადებული.

21 და იქნება: ყოველი, ვინც მოუხმობს უფლის სახელს, გადარჩება.’ 22 კაცნო ისრაელიანნო, ისმინეთ ეს სიტყვები: იესო ნაზარეველი, კაცი, დამტკიცებული ღვთისაგან თქვენთვის ძალით, სასწაულებითა და ნიშნებით, რომლებიც ღმერთმა მოახდინა მისი ხელით თქვენს შორის, როგორც თვითონვე იცით, 23 იგი, ღვთის განჩინებული ზრახვით და წინასწარცნობით გადაცემული, ურჯულოთა ხელით მიალურსმეთ და მოკალით.

24 მაგრამ ღმერთმა აღადგინა იგი, შეხსნა რა სიკვდილის ბორკილები, ვინაიდან სიკვდილი მას ვერ დააკავებდა. 25 ვინაიდან დავითი ამბობს მასზე: ‘ჩემს წინაშე ვხედავდი ყოველთვის უფალს, რადგან ის ჩემს მარჯვნივაა, რათა არ შევდრკე. 26 ამიტომ გაიხარა ჩემმა გულმა და გამხიარულდა ჩემი ენა, ჩემი ხორციც კი სასოებით იშვებს. 27 ვინაიდან ჩემს სულს არ მიატოვებ ჯოჯოხეთში და არ გაიმეტებ შენს წმიდას ხრწნილების სახილველად.

28 შენ შემაცნობინე ცხოვრების გზა, სიხარულით აღმავსებ შენი სახის წინაშე.’ 29 კაცნო ძმანო, აშკარად უნდა გითხრათ მამამთავარ დავითზე, რომ ის აღესრულა და დაიკრძალა, და დღევანდლამდე ჩვენს შორისაა მისი სამარხი. 30 რაკი წინასწარმეტყველი იყო და იცოდა, რომ ფიცით შეჰფიცა მას ღმერთმა, რომ მისი საზარდულის ნაყოფს დასვამდა მის ტახტზე, 31 მან წინასწარხედვით თქვა ქრისტეს აღდგომაზე, რომ მიტოვებული არ არის ჯოჯოხეთში და მის ხორცს არ უხილავს ხრწნილება.

32 ეს იესო აღადგინა ღმერთმა, რისი მოწმენიც ჩვენ ყველანი ვართ. 33 ამგვარად ღვთის მარჯვენით ამაღლებულმა, მამისაგან მიიღო სულიწმიდის აღთქმა და მოჰფინა ის, რასაც თქვენ ხედავთ და ისმენთ. 34 დავითი ხომ არ ამაღლებულა ზეცად, თვითონვე ამბობს: ‘უთხრა უფალმა ჩემს უფალს: დაჯექი ჩემს მარჯვნივ, 35 ვიდრე შენს მტრებს დავამხობდე შენს ფერხთა კვარცხლბეკად.’ 36 ამრიგად, მტკიცედ იცოდეს ისრაელის მთელმა სახლმა, რომ ღმერთმა გახადა უფლად და ქრისტედ ეს იესო, რომელიც თქვენ ჯვარს აცვით.“

37 ეს რომ მოისმინეს, გულზე მოხვდათ და უთხრეს პეტრესა და დანარჩენ მოციქულებს: „როგორ მოვიქცეთ, კაცნო ძმანო?“ 38 ხოლო პეტრემ: „მოინანიეთ და ყოველი თქვენგანი მოინათლოს იესო ქრისტეს სახელით ცოდვების მისატევებლად, და მიიღებთ სულიწმიდის ნიჭს. 39 ვინაიდან თქვენ გეკუთვნით აღთქმა, და თქვენს შვილებს და ყველა შორეულს, ვისაც კი მოუხმობს უფალი, ღმერთი ჩვენი.“

40 და მრავალი სხვა სიტყვითაც უმოწმებდა, შეაგონებდა და ეუბნებოდა: იხსენით თავი ამ გარყვნილი მოდგმისაგანო.

ისინი, ვინც სიტყვა მიიღეს, მოინათლნენ

41 ამრიგად, ვინც მიიღო მისი სიტყვა, მოინათლნენ და იმ დღეს შეემატა სამი ათასამდე სული. 42 და იყვნენ ისინი გამუდმებით მოციქულთა მოძღვრებაში, თანამოზიარობაში, პურის გატეხასა და ლოცვებში. 43 ყოველი სული შიშით იყო მოცული და მრავალი სასწაული და ნიშანი ხდებოდა მოციქულთა მიერ. 44 ყველა მორწმუნე ერთად იყო და ყველაფერი საერთო ჰქონდათ.

45 ქონებას და სარჩო-საბადს ჰყიდდნენ და უნაწილებდნენ ყველას, საჭიროებისამებრ. 46 დღენიადაგ ერთსულოვნად ტაძარში იმყოფებოდნენ, სახლებში ტეხდნენ პურს, იღებდნენ საზრდელს მხიარულებით და გულუბრალოებით. 47 აქებდნენ ღმერთს და მთელი ხალხის თვალში მადლს ჰპოვებდნენ. უფალი კი ყოველ დღე უმატებდა დახსნილებს მათ რიცხვს.

რჯლ. 28

კურთხევაზე

1 და თუ გაიგონებ უფლის, შენი ღმერთის, ხმას, რათა დაიცვა და შეასრულო ყველა მისი მცნება, რომელსაც მე გიბრძანებ დღეს, დაგაყენებს შენ უფალი, შენი ღმერთი, ქვეყნიერების ყველა ხალხზე მაღლა. 2 და გადმოვა შენზე ყველა ეს კურთხევა, და აღსრულდება შენზე, თუ გაიგონებ უფლის, შენი ღმერთის, ხმას. 3 კურთხეულ იყავ ქალაქში და კურთხეულ იყავ მინდორში.

4 კურთხეულ იყოს ნაყოფი შენი მუცლისა და ნაყოფი შენი მიწისა, და ნაყოფი შენი საქონლისა, მონაგები შენი მსხვილფეხა პირუტყვისა, და ნამატი შენი წვრილფეხა პირუტყვისა. 5 კურთხეულ იყოს შენი ბეღლები და შენი საკუჭნაოები.

6 კურთხეულ იყავ შენ შესვლისას და კურთხეულ იყავ შენი გამოსვლისას. 7 და დასცემს უფალი შენს წინაშე შენს მტრებს, შენს წინააღმდგომთ. ერთი გზით წამოვლენ შენსკენ და შვიდი გზით გაიქცევიან შენგან. 8 მოგივლენს უფალი კურთხევას შენს ბეღლებში და ყველაფერში, რასაც შენი ხელი გააკეთებს. და გაკურთხებს იმ ქვეყანაში, რომელსაც გაძლევს შენ უფალი, შენი ღმერთი.

9 და დაგაყენებს შენ უფალი თავის წმიდა ერად, როგორც შემოგფიცა, თუ დაიცავ უფლის, შენი ღმერთის, მცნებებს და ივლი მისი გზებით. 10 და დაინახავენ ქვეყნის ყველა ხალხები, რომ უფლის სახელია შენზე დარქმეული, და შეეშინდება შენი.

11 და გაგაუხვებს უფალი სასიკეთოდ შენი მუცლის ნაყოფში იმ ქვეყანაზე, რომლის მოცემაც ფიცით აღუთქვა უფალმა შენს მამებს. 12 გაგიხსნის უფალი თავის კეთილ საუნჯეს, ზეცას, რათა მისცეს წვიმა შენს მიწას თავის დროზე და აკურთხოს შენი ხელის ყოველი საქმე. შენ ასესხებ მრავალ ერს, შენ კი არ ისესხებ.

13 და გაგხდის შენ უფალი თავად და არა კუდად, და სულ მაღლა იქნები და ძირს არ იქნები, თუ შეისმენ უფლის, შენი ღმერთის, მცნებებს, რომელთაც გიბრძანებ დღეს დასაცავად და შესასრულებლად. 14 და არ გადაუხვევ არცერთ სიტყვას, რომელსაც მე გიბრძანებ დღეს, მარჯვნივ და მარცხნივ, რომ იარო სხვა ღმერთების კვალზე მათდა სამსახურად.

წყევლაზე

15 და თუ არ გაიგონებ უფლის, შენი ღმერთის, ხმას, რათა დაიცვა და შეასრულო ყოველი მისი მცნება და მისი წესები, რომელსაც მე გიბრძანებ დღეს, გადმოვა შენზე ყველა ეს წყევლა და გეწევა შენ. 16 და წყეულიმც იყავ ქალაქში და წყეულიმც იყავ მინდორში. 17 წყეულიმც იყოს შენი ბეღლები და შენი საკუჭნაო. 18 წყეულიმც იყოს ნაყოფი შენი მუცლისა და ნაყოფი შენი მიწისა, მონაგები შენი მსხვილფეხა პირუტყვისა და ნამატი შენი წვრილფეხა პირუტყვისა.

19 წყეულიმც იყავ შესვლისას და წყეულიმც იყავ გამოსვლისას. 20 მოგივლენს უფალი წყევლას, არეულობას და წარუმატებლობას შენი ხელის ყოველ საქმეში, რასაც კი გააკეთებ, ვიდრე არ მოისპობი და არ დაიღუპები მალე შენი ბოროტი საქმეების გამო, რადგან მიმატოვე.

21 მოგივლენს უფალი შავ ჭირს, ვიდრე არ მოისპობი შენი ქვეყნიდან, რომლის დასამკვიდრებლადაც მიდიხარ. 22 და მოგსრავთ უფალი ჭლექით და ციებით, და ანთებით და ხურვებით, და გვალვით, და ხორშაკით და სიყვითლით. და ისინი დევნას დაგიწყებენ, ვიდრე არ დაიღუპები. 23 ცა თავზე სპილენძად გექცევა, და მიწა, რომელიც შენს ქვეშაა, რკინად.

24 წვიმის წილ უფალი შენს მიწას მისცემს მტვერს და ფერფლი, ზეციდან ზედ დაგივა, ვიდრე არ შეიმუსრები. 25 დაგამხობს უფალი შენი მტრების წინაშე. ერთი გზით გახვალ მათკენ და შვიდი გზით გაიქცევი მათგან. და იქნები გაფანტული ქვეყნის ყველა სამეფოში. 26 და შენი გვამი ცის ფრინველთა და მიწის მხეცთა საჯიჯგნი გახდება, და არავინ იქნება მათი მომგერიებელი.

27 მოგსრავს უფალი ეგვიპტური წყლულით და ბუგრით, მუნით, და ქეცით, რომელთაგანაც ვერ განიკურნები. 28 მოგსრავს უფალი სიგიჟით და სიბრმავით, და შეშლილობით, 29 და ხელის ცეცებით ივლი შუადღისას, როგორც ბრმა დადის ხელის ცეცებით წყვდიადში. და ხელი მოგეცარება შენს გზებზე და იქნები დათრგუნული და გაძარცვული დღენიადაგ, და არავინ გიშველის. 30 ქალს დანიშნავ და სხვა კაცი დაწვება მასთან. სახლს აიშენებ და ვერ იცხოვრებ მასში. ვენახს გააშენებ და ვერ გასხლავ მას.

31 შენი ხარი დაიკვლება შენს თვალწინ და ვერ შეჭამ. სახედარს მოგტაცებენ და აღარ დაგიბრუნდება. შენი ცხვარი ხელში ჩაუვარდება შენს მტრებს და არავინ გეყოლება გამომხსნელი. 32 შენი ძენი და შენი ასულნი ხელში ჩაუვარდებიან სხვა ხალხს. და თვალები დაგაწყდება მათს გზაზე ყურებით მთელი დღე და უძლური იქნება შენი ხელი.

33 შენი მიწის ნაყოფს და მთელს შენს ნაშრომს შეჭამს ხალხი, რომელსაც არ იცნობდი. და იქნები შენ დათრგუნული და დამსხვრეული დღენიადაგ. 34 და შეიშლები სახილველისგან, რასაც იხილავენ შენი თვალები.

35 და მოგსრავს უფალი ავი წყლულით მუხლებზე და წვივებზე, რომლისგანაც ვერ განიკურნები, ფეხის ტერფიდან თხემამდე. 36 და წაგიყვანთ უფალი შენ და შენს მეფეს, რომელსაც დაიყენებ, ხალხთან, რომელსაც არ იცნობდით შენ და შენი მამები, და ემსახურები იქ სხვა ღმერთებს – ძელსა და ქვას. 37 და იქნები საფრთხობელად, იგავად და სასაცილოდ ყველა ხალხს შორის, რომელთანაც მიგიყვანს უფალი.

38 მრავალ თესლს გაიტან ყანაში და ცოტას მოიწევ, რადგან მოსპობს მას კალია. 39 გააშენებ ვენახებსა და დაამუშავებ, და ღვინოს ვერ შესვამ, და ვერ მოკრეფ, რადგან მას ჭია შეჭამს. 40 ზეთისხილი გექნება მთელ მიწა-წყალზე და ვერ წაიცხებ ზეთს, რადგან ძირს დაცვივა ნაყოფი.

41 ძეებსა და ასულებს გააჩენ და შენები არ იქნებიან, რადგან ტყვეობაში წავლენ. 42 ყოველ შენს ხეს და შენი მიწის ნაყოფს კალია დაეპატრონება. 43 ხიზანი, რომელიც შენს წიაღშია, წავა მაღლა და მაღლა, შენ კი დაბლა და დაბლა დაეშვები. 44 ის გასესხებს, შენ კი ვერ ასესხებ მას. ის თავად იქნება, შენ კი კუდად იქნები. 45 და მოგეწევა ყოველი ეს წყევლა, და დაგედევნება ვიდრე არ მოისპობი, რადგან არ ისმინე უფლის, შენი ღმერთის, ხმა, რათა დაგეცვა მისი მცნებები და მისი წესები, რომლებიც გიბრძანა.

46 და იქნება შენზე და შენს შთამომავლობაზე ნიშნად და სასწაულად უკუნისამდე. 47 იმისათვის, რომ არ ემსახურებოდი უფალს, შენს ღმერთს, სიხარულით და კეთილი გულით ყველა სიუხვისათვის. 48 და მოემსახურები შენს მტრებს, რომელთაც მოგისევს უფალი, შიმშილში და წყურვილში, სიშიშვლეში და ყოველგვარ გასაჭირში. და დაგადგამს რკინის უღელს ქედზე, სანამ არ მოგსპობს.

49 და მოგისევს უფალი ერს შორიდან, ქვეყნის კიდიდან. არწივივით დაგაცხრება ხალხი, რომლის ენას ვერ გაიგებ, 50 თავხედი ხალხი, რომელიც მოხუცს პატივს არა მიაგებს და ყრმას არ შეიწყალებს. 51 და შეჭამს იგი შენი საქონლის შობილს და შენი მიწის ნაყოფს, სანამ არ მოისპობი ისე, რომ არ დაგიტოვებს არც მარცვლეულს, არც ღვინოს, არც ზეთს, არც შენი მსხვილფეხა პირუტყვის, და არც შენი წვრილფეხა პირუტყვის ნამატს, სანამ არ დაგღუპავს.

52 და შეგავიწროვებს ყველა შენს კარიბჭეში, სანამ არ დაგიმხობს მაღალ და მაგარ გალავნებს, რომელთა იმედიცა გაქვს, მთელს შენს ქვეყანაში. და შეგავიწროვებს ყველა შენს კარიბჭეში, მთელს შენს ქვეყანაში, რომელიც მოგცა უფალმა, შენმა ღმერთმა. 53 და შეჭამ შენი მუცლის ნაყოფს, შენი ვაჟებისა და ასულების ხორცს, რომელიც მოგცა უფალმა, შენმა ღმერთმა, ალყაში და იწროებაში, რომლითაც შეგავიწროვებს შენი მტერი. 54 შენს შორის ნაფოფინები და ძალზე ნანებივრები კაცი უმოწყალოდ დაუწყებს ყურებას თავის ძმას, თავის უბესთან მყოფ ცოლს და თავის დანარჩენ შვილებს, რომლებიც მას შერჩება.

55 არ მისცემს არც ერთ მათგანს თავისი შვილების ხორცს, რომელსაც ჭამს, რადგან არ დარჩება მას არაფერი ალყასა და იწროებაში, რომლითაც შეგავიწროვებს შენი მტერი ყველა შენს კარიბჭეში. 56 განაზებული და ნანებივრები ქალი შენს შორის, რომელსაც არ უცდია თავისი ფეხის ტერფის მიწაზე დაკარება, ნებივრობისა და სინაზის გამო, უწყალოდ შეხედავს თავის უბესთან მყოფ ქმარს, თავის ძეს და თავის ასულს, 57 და თავის მომყოლს, რომელიც გამოდის მის ფეხებს შორის, და თავის შვილებს, რომელთაც გააჩენს, რადგან ფარულად შეჭამს ყველაფერს გაჭირვებისას, ალყაში და იწროებაში, როცა შეგავიწროვებს შენ მტერი შენს კარიბჭეებში.

58 თუ არ დაიცავ შესასრულებლად ამ რჯულის ყოველ სიტყვას, რომელიც ამ წიგნშია ჩაწერილი, რათა გაშინებდეს ეს დიდებული და საშინელი სახელი: უფალი, ღმერთი შენი, 59 უფალი შეგყრის შენ და შენს შთამომავლობას გაუგონარ წყლულს, დიდ და უკურნებელ წყლულებს, ბოროტ და უკურნებელ სნეულებებს.

60 და შემოგიქცევს ეგვიპტის ყველა სნეულებას, რომლისაც გეშინოდა, და შეგეყრება. 61 აგრეთვე ყველა სნეულებასა და წყლულს, რომელიც არ სწერია ამ რჯულის წიგნში, მოგივლენს უფალი, სანამ არ მოისპობი. 62 და მცირედნი დარჩებით, ცის ვარსკვლავებივით მრავალრიცხოვანი რომ იყავით, რადგან არ გაიგონე უფლის, შენი ღმერთის, ხმა. 63 და როგორც ხარობდა უფალი თქვენს გამო, როცა სიკეთეს გიკეთებდათ და გამრავლებდათ, ასევე გაიხარებს უფალი თქვენზე, როცა დაგღუპავთ და მოგსრავთ და აღმოიფხვრებით იმ მიწიდან, რომლის დასამკვიდრებლადაც მიდიხარ.

64 და გაგფანტავს უფალი ყველა ხალხში ქვეყნის კიდიდან ქვეყნის კიდემდე, და დაემსახურები იქ სხვა ღმერთებს, რომელთაც არ იცნობდით შენ და შენი მამები – ძელსა და ქვას. 65 და ამ ერთა შორისაც ვერ დამშვიდდები, და არ ექნება მოსვენება შენი ფეხის ტერფს, და მოგცემს უფალი იქ აფორიაქებულ გულს, თვალთა კლებას და სულის ჭმუნვას.

66 ბეწვზე ეკიდება შენი სიცოცხლე შენს წინ, შიშში იქნები ღამე და დღე და არ იქნები დაჯერებული შენს სიცოცხლეში. 67 დილაზე იტყვი: „ოჰ, ნეტავ საღამო იყოს!“ და საღამოს იტყვი: „ოჰ, ნეტავ დილა იყოს!“ შენი გულის შიშის გამო, რომლითაც შეგეშინდება და შენი თვალების სანახავის გამო, რასაც დაინახავ. 68 და დაგაბრუნებს უფალი ეგვიპტეში გემებით იმ გზაზე, რომელზეც გითხარი: „აღარ იხილავ მას!“ და მიეყიდებით იქ თქვენს მტრებს მსახურებად, მხევლებად, მყიდველი კი იქნება.

რჯლ. 29

აღთქმის განახლება

1 აჰა, სიტყვები აღთქმისა, რომელნიც უფალმა ისრაელის ძეებთან დასადებად უბრძანა მოსეს მოაბის ქვეყანაში, გარდა იმ აღთქმისა, რომელიც დაუდო მათ ხორებში. 2 და მოუხმო მოსემ მთელს ისრაელს, და უთხრა მათ: ყველაფერი ნახეთ, რაც დამართა უფალმა ეგვიპტის ქვეყანაში ფარაონს და ყველა მის მსახურს და მთელ მის ქვეყანას თქვენს თვალწინ, 3 ის დიდი სასჯელები, რომელნიც იხილეს შენმა თვალებმა, ის დიდი ნიშნები და სასწაულები.

4 და დღემდე არ მოუცია უფალს შენთვის გული მისახვედრად, თვალნი სახილველად და ყურნი სასმენელად. 5 და გატარებდი ორმოცი წელიწადი უდაბნოში. არ შემოგცვეთია ტანზე სამოსელი და არ დაგცვეთია ფეხზე ფეხსამოსი. 6 პური არ გიჭამიათ და ღვინო და მაგარი სასმელები არ გისვამთ, რათა გცოდნოდათ, რომ მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი.

7 და მოხვედით ამ ადგილას. და გამოვიდნენ სიხონი – ხეშბონის მეფე, და ყოგი – ბაშანის მეფე, ჩვენს წინააღმდეგ საომრად და ჩვენ დავამარცხეთ ისინი. 8 და ავიღეთ მათი ქვეყანა, და მივეცით ის სამკვიდროდ რეუბენის ძეთ, გადის ძეთ და მენაშეს ძეთა ნახევარ ტომს. 9 დაიცავით ამ აღთქმის სიტყვები და შეასრულეთ, რათა ხელი მოგემართოთ ყველაფერში, რასაც გააკეთებთ. 10 ყველანი დგახართ დღეს უფლის, თქვენი ღმერთის, წინაშე: თქვენი ტომის მთავრები, თქვენი უხუცესები, თქვენი ზედამდგომელნი, ისრაელის ყოველი კაცი,

11 თქვენი პატარები, თქვენი ცოლები, შენი ხიზანი, რომელიც შენი ბანაკის წიაღშია, შენი შეშის დამჭრელიდან შენი წყლის მხაპავამდე, 12 რათა შეხვიდე უფლის, შენი ღმერთის, აღთქმაში და მის ფიცში, რომელსაც უფალი, შენი ღმერთი, გიდებს დღეს, 13 რათა დაგაყენოს დღეს თავის ერად. და თვითონ შენი ღმერთი გახდეს, როგორც გითხრა და როგორც შეჰფიცა შენს მამებს: აბრაამს, ისაკსა და იაკობს.

14 და მხოლოდ თქვენთან როდი ვდებ მე ამ აღთქმას და ამ ფიცს, 15 არამედ იმათთანაც, ვინც ჩვენთან ერთად დგას დღეს აქ უფლის, ჩვენი ღმერთის, წინაშე და იმათთანაც, ვინც ჩვენთან ერთად არ არიან აქ დღეს. 16 რადგან თქვენ იცით, როგორ ვცხოვრობდით ჩვენ ეგვიპტის ქვეყანაში და როგორ გამოვაღწიეთ იმ ხალხებში, რომელთა შორისაც თქვენ გამოიარეთ.

17 და თქვენ იხილეთ მათი სისაძაგლეები და მათი კერპები ძელისა და ქვისა, ვერცხლისა და ოქროსი, რომელნიც მათ ჰქონდათ. 18 ნუ იქნება თქვენს შორის კაცი ან დედაკაცი, ან საგვარეულო, ან ტომი, რომლის გულიც მიიქცევა დღეს უფლისაგან, ჩვენი ღმერთისაგან, რათა წავიდეს და ემსახუროს იმ ხალხების ღმერთებს. ნუ იქნება თქვენს შორის ფესვი შხამისა და აბზინდის გამომღები, 19 ისეთი კაცი, რომელიც როცა მოისმენს ამ წყევლის სიტყვებს, გულში თავს იკურთხებს და იტყვის: „მშვიდობა მექნება, თუმცა ჩემი გულის ნებაზე დავდივარ“, და ამგვარად დარწყულებული მწყურვალთან ერთად დაიღუპება.

20 არ ინდომებს უფალი მის პატიებას, რადგან აღეგზნება მაშინ უფლის რისხვა და მისი შური იმ კაცზე, და ეწევა მას ყოველი წყევლა, რაც ამ წიგნშია ჩაწერილი, და წაშლის უფალი მის სახელს ცისქვეშეთიდან. 21 და გამოაცალკევებს მას უფალი დასაღუპად ისრაელის ყველა ტომიდან, ამ რჯულის წიგნში ჩაწერილი აღთქმის ყოველი წყევლის თანახმად.

22 და იტყვის მომავალი თაობა, თქვენი ძენი, რომელნიც თქვენს შემდეგ გაჩნდებიან, და უცხოელი, რომელიც მოვა შორეული ქვეყნიდან და იხილავს ამ ქვეყნის წყლულებს და მის სნეულებებს, რითაც დაასნეულა იგი უფალმა: 23 გოგირდი და მარილი, ნახანძრალი – მთელი ქვეყანა. არ დაითესება და არ აღმოცენდება მასში არც ერთი ბალახი, როგორც დაიქცა სოდომი და გომორა, ადმა და ცებოიმი, ქალაქები, რომლებიც დააქცია უფალმა თავისი რისხვითა და თავისი წყრომით“.

24 და იტყვის ყველა ხალხი: „რისთვის მოექცა უფალი ასე ამ ქვეყანას? რის გამო იყო ეს დიდი რისხვა?“ 25 და იტყვიან: „იმისათვის, რომ მიატოვეს უფლის, თავიანთი მამების ღმერთის, აღთქმა, რომელიც მან დაუდო მათ, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოჰყავდა, 26 და წავიდნენ და ემსახურნენ სხვა ღმერთებს, და თაყვანი სცეს მათ, ღმერთებს, რომელთაც არ იცნობდნენ და რომლებიც უფალს არ უწილხვედრებია მათთვის.

27 და აღიგზნო რისხვა უფლისა იმ ქვეყანაზე, რათა მიევლინა მასზე მთელი წყევლა, რომელიც ამ წიგნშია ჩაწერილი. 28 და განდევნა ისინი უფალმა მათი მიწიდან რისხვით, მძვინვარებითა და დიდი წყრომით. და გადაყარა სხვა ქვეყანაში, როგორც ეს დღეს არის. 29 დაფარული უფალს, ჩვენს ღმერთს, ეკუთვნის, გაცხადებული კი – ჩვენ და ჩვენს შვილებს უკუნისამდე, რათა შევასრულოთ ამ რჯულის ყველა სიტყვა.

რჯლ. 30

ისრაელის მონანიება

1 და როცა მოაწევს შენზე ყოველი ეს სიტყვა – კურთხევისა და წყევლისა, რომელნიც გადმოვეცი შენს წინაშე, და მიიტან ამას შენს გულთან ყველა იმ ხალხს შორის, სადაც გაგდევნის შენ უფალი, შენი ღმერთი, 2 და დაბრუნდები უფალთან, შენს ღმერთთან, და შეისმენ მის ხმას ყველაფერში, როგორც მე გიბრძანებ დღეს, 3 მაშინ დააბრუნებს უფალი, შენი ღმერთი, შენს ტყვეებს და შეგიწყალებს, და კვლავ შეგკრებს ყველა ხალხიდან, რომელთა შორისაც გაგფანტა უფალმა, შენმა ღმერთმა.

4 და თუმცა კი შენ გაფანტული იყავი ცის კიდემდე, მაინც შეგკრებს იქიდან უფალი, შენი ღმერთი, და იქიდან წამოგიყვანს. 5 და მიგიყვანს უფალი, შენი ღმერთი, იმ ქვეყანაში, რომელიც დამკვიდრებული ჰქონდათ შენს მამებს, და შენც დაიმკვიდრებ მას. და სიკეთეს გიზამს და გაგამრავლებს შენს მამებზე მეტად.

6 და წინადაცვეთს უფალი, შენი ღმერთი, შენს გულს და შენი შთამომავლობის გულს, რათა გიყვარდეს უფალი, შენი ღმერთი, მთელი შენი გულითა და მთელი შენი სულით, რათა იცოცხლო. 7 და მოაწევს უფალი, შენი ღმერთი, მთელ ამ წყევლას შენს მტრებზე და შენს მოძულეებზე, რომელნიც გდევნიდნენ შენ. 8 შენ კი მოიქცევი და შეისმენ უფლის ხმას და შეასრულებ ყველა მის მცნებას, რომელსაც მე გიბრძანებ დღეს.

9 და აღავსებს სიუხვით უფალი, შენი ღმერთი, ყველაფერს, რასაც შენი ხელით გააკეთებ – შენი მუცლის ნაყოფს, შენი საქონლის ნაყოფს, შენი მიწის ნაყოფს სასიკეთოდ, რადგან უფალი კვლავ გაიხარებს შენით სასიკეთოდ, როგორც შენი მამებით ხარობდა. 10 თუ შეისმენ უფლის, შენი ღმერთის, ხმას, რათა დაიცვა მისი მცნებანი და მისი წესები, რომლებიც ჩაწერილია ამ რჯულის წიგნში, და თუ დაუბრუნდები უფალს, შენს ღმერთს, მთელი შენი გულით და მთელი შენი სულით. 11 რადგან ეს მცნება, რომელსაც მე გიბრძანებ დღეს, არ არის შენთვის საძნელო და მიუწვდომელი.

12 ცაში არ არის იგი, რომ თქვა: „ვინ ავა ჩვენთვის ზეცაში და ჩამოგვიტანს მას, შეგვასმენს მას, რომ შევასრულოთ?“ 13 არც ზღვის გაღმაა იგი, რომ თქვა: „ვინ გადალახავს ჩვენთვის ზღვას და წამოგვიღებს მას და შეგვასმენს, რომ შევასრულოთ?“ 14 რადგან ეს სიტყვა ძალზე ახლოსაა შენთან: ის შენს ბაგეებშია და შენს გულში, რათა შეასრულო.

15 ნახე, დღეს მე დავდე შენს წინაშე სიცოცხლე და სიკეთე, სიკვდილი და ბოროტება, 16 და გიბრძანებ დღეს, რათა გიყვარდეს უფალი, შენი ღმერთი, რათა იარო მისი გზებით და დაიცვა მისი მცნებანი, მისი წესები და სამართალნი, და იცოცხლებ და გამრავლდები, და გაკურთხებს უფალი, შენი ღმერთი, იმ ქვეყანაში, რომლის დასამკვიდრებლადაც მიდიხარ.

17 ხოლო თუ გადაუხვევს შენი გული, და არ შეისმენ, და გზას ასცდები, და სხვა ღმერთებს სცემ თაყვანს და ემსახურები მათ, 18 მე დღესვე გაუწყებთ, რომ დაიღუპებით და ვერ იდღეგრძელებთ იმ მიწაზე, რომლისთვისაც გადადიხართ იორდანეს, რათა მიხვიდეთ იქ მის დასამკვიდრებლად.

19 მოწმედ მოვუწოდებ დღეს თქვენს წინაშე ცასა და მიწას: სიცოცხლე და სიკვდილი, კურთხევა და წყევლა დაგიდევი წინაშე. ამოირჩიე სიცოცხლე, რათა იცოცხლო შენ და შენმა შთამომავლობამ, 20 რათა გიყვარდეს უფალი, შენი ღმერთი, რათა ისმინო მისი ხმა და მიეწებო მას. რადგან იგია შენი სიცოცხლე და შენი დღეგრძელობა, რათა იცხოვრო იმ მიწაზე, რომლის მიცემაც ფიცით აღუთქვა უფალმა შენს მამებს – აბრაამს, ისაკსა და იაკობს, მათთვის მისაცემად.

1 და უთხრა უფალმა მოსეს და აარონს ეგვიპტის ქვეყანაში: 2 „ეს თვე იყოს თქვენთვის თვეების დასაბამი. პირველი იყოს ის თქვენთვის წელიწადის თვეებში. 3 უთხარით ისრაელის მთელ თემს ასე: ‘ამ თვის მეათე დღეს აიყვანოს თითოეულმა თითო კრავი საგვარეულოზე, თითო კრავი სახლზე. 4 და თუ სახლი მცირეა კრავის შესაჭმელად, მაშინ მან და მისი კარის მეზობელმა სულადობისამებრ აიყვანონ. ვინ რამდენს შეჭამს, იმის მიხედვით ივარაუდეთ კრავზე.

5 ცხოველი საღი, მამალი, ერთწლიანი იყოს. ცხვართაგან ან თხათაგან აიყვანთ მას. 6 და შენახული გყავდეთ ამ თვის მეთოთხმეტე დღემდე, და დაკლას იგი ისრაელის თემის მთელმა კრებულმა მწუხრის ჟამს. 7 და აიღონ მისი სისხლი და წააცხონ იმ სახლის კარის ორივე წირთხლსა და ზედა ძელს, სადაც ჭამენ მას. 8 და ჭამონ ხორცი იმ ღამეს, ცეცხლზე შემწვარი. ხმიადებით და მწარე მწვანილით ჭამონ იგი.

9 არ ჭამოთ მისგან უმი ან წყალში მოხარშული, არამედ ცეცხლზე შემწვარი, თავფეხიანად და შიგნეულიანად. 10 და ნუ მოირჩენთ მისგან დილამდე. და თუ მორჩა მისგან დილამდე, ცეცხლში დაწვით. 11 და ასე ჭამეთ იგი: წელი შემორტყმული გქონდეთ სარტყლით, ფეხსაცმელი ფეხთ გეცვათ და კვერთხი ხელში გეჭიროთ, და ჭამეთ იგი ჩქარა. ეს პასექია უფლისთვის. 12 და მე ჩავივლი ეგვიპტის ქვეყანაზე ამ ღამეს და მოვაკვდინებ ყოველ პირმშოს ეგვიპტის ქვეყანაში, ადამიანიდან პირუტყვამდე, და ეგვიპტის ყოველ ღმერთს განვიკითხავ. მე ვარ უფალი.

13 და იყოს ის სისხლი თქვენთვის ნიშნად სახლებზე, სადაც თქვენ იმყოფებით. დავინახავ სისხლს და გვერდს აგივლით და არ იქნება თქვენში დამღუპველი სენი, როცა გავწყვეტ ეგვიპტის ქვეყანას. 14 იყოს ეს დღე თქვენთვის სამახსოვროდ და იდღესასწაულეთ იგი, როგორც დღესასწაული თქვენი უფლისა თქვენს თაობებში. საუკუნო წესად იდღესასწაულეთ იგი.

15 შვიდი დღე ხმიადი ჭამეთ. პირველი დღიდანვე მოიცილეთ საფუარი სახლებიდან, რადგან ვინც შეჭამს საფუარს, პირველი დღიდან მეშვიდე დღემდე, მოიკვეთება ის სული ისრაელიდან. 16 პირველ დღეს წმიდა კრებაა და მეშვიდე დღესაც წმიდა კრება გექნებათ. არავითარი საქმე არ გააკეთოთ იმ დღეებში. რაც ეჭმევა ყოველ სულიერს, მარტო ის გაკეთდეს.

17 და დაიცავით უფუარობა, რადგან ამ დღეს გამოვიყვანე თქვენი ლაშქარი ეგვიპტის ქვეყნიდან. და დაიცავით ეს დღე თქვენს თაობებში საუკუნო წესად. 18 პირველი თვის მეთოთხმეტე დღის საღამოდან ჭამეთ ხმიადი იმავე თვის ოცდამეერთე დღის საღამომდე. 19 შვიდი დღე საფუარი არ იპოვებოდეს თქვენს სახლებში, რადგან ვინც საფუარიანს შეჭამს, მოიკვეთება ისრაელის თემიდან – ხიზანი იქნება ის თუ ქვეყნის მკვიდრი. 20 საფუარიანი არაფერი ჭამოთ. ყოველ თქვენს საცხოვრებელში ხმიადი ჭამეთ.“

მოსე უცხადებს ისრაელის უხუცესებს ღვთის ბრძანებას

21 და მოუხმო მოსემ ისრაელის ყოველ უხუცესს და უთხრა მათ: „გაიყვანეთ წვრილფეხა საქონელი თქვენ თქვენი საგვარეულოებისათვის და დაკალით პასექი. 22 და აიღეთ უსუპის კონა და ამოაწეთ სისხლში, რომელიც ჯამშია, და წააცხეთ კარის ზედა ძელსა და ორივე წირთხლს სისხლი, რომელიც ჯამშია. არავინ არ გამოხვიდეთ თქვენი სახლის კარიდან დილამდე. 23 და ჩაივლის უფალი ეგვიპტის შესამუსრად და იხილავს სისხლს კარის ზედა ძელზე და ორივე წირთხლზე და გვერდს აუვლის უფალი თქვენს კარს და არ შემოუშვებს დამღუპველს თქვენს სახლებში შესამუსრავად.

24 და წესად დაიცავით ეს შენთვის და შენს შვილთათვის უკუნისამდე. 25 და როცა მიხვალთ ქვეყანაში, რომელსაც მოგცემთ თქვენ უფალი, როგორც მან ილაპარაკა, დაიცავით თქვენ ეს მსახურება. 26 და იქნება, რომ გეტყვიან თქვენი შვილები: ‘ეს რა მსახურება გაქვთ?’ 27 და ეტყვით თქვენ: ‘ეს არის პასექის მსხვერპლი უფლისათვის, რომელმაც გვერდი აუარა ისრაელის ძეთა სახლებს ეგვიპტეში, როცა შემუსრა მან ეგვიპტე და ჩვენი სახლები კი გადაარჩინა.’“ და მუხლი მოიყარა ხალხმა და თაყვანი სცა.

28 და წავიდნენ და გააკეთეს ისრაელის ძეთ. როგორც უფალმა უბრძანა მოსეს და აარონს, ისე გააკეთეს.

პირმშოთა შემუსვრა

29 და იყო, შუაღამით შემუსრა უფალმა ყოველი პირმშო ეგვიპტის ქვეყანაზე, თავის ტახტზე მჯდომი ფარაონის პირმშოდან პირმშომდე იმ ტყვისა, საპყრობილეში რომ იჯდა, და ყოველი პირუტყვის პირველმოგებული. 30 და ადგა ფარაონი ღამით, თვითონ და ყველა მისი მსახური, და ყველა ეგვიპტელი, და იყო დიდი გოდება ეგვიპტეში, რადგან არ იყო სახლი, სადაც მკვდარი არ ყოფილიყო. 31 და მოიხმო მოსე და აარონი ღამით, და უთხრა მათ: „ადექით, გადით ჩემი ხალხისგან, თქვენ და ისრაელის ძენი. წადით, ემსახურეთ უფალს, როგორც თქვით.

32 თქვენი წვრილფეხა და მსხვილფეხა საქონელი წაასხით, როგორც თქვით, და წადით. და მაკურთხეთ მე.“ 33 და აიძულებდნენ ეგვიპტელნი ხალხს, რომ სწრაფად გასულიყვნენ ქვეყნიდან. რადგან ამბობდნენ ისინი: „ყველანი დავიხოცებით.“ 34 და წაიღო ხალხმა თავისი ცომი ვიდრე გაფუვდებოდა, და თავიანთ სამოსელში გამოკრული ვარცლები ზურგზე ეკიდათ.

35 და გააკეთეს ისრაელის ძეთ მოსეს სიტყვისამებრ, და ითხოვეს ეგვიპტელთაგან ჭურჭელი ვერცხლისა და ჭურჭელი ოქროსი, და სამოსელი. 36 წყალობა მისცა უფალმა ხალხს ეგვიპტელთა თვალში და ისინიც ათხოვებდნენ. ასე გაძარცვეს ეგვიპტე. 37 და აიყარნენ ისრაელის ძენი რაყმესესიდან სუქოთისკენ, ექვსასი ათასამდე ქვეითი მამაკაცი, გარდა ბავშვებისა. 38 და აგრეთვე მათთან ერთად გამოვიდა უცხოტომელთა წვრილფეხა და მსხვილფეხა საქონელი, ძალზე დიდი ჯოგი.

39 და გამოაცხვეს მათ ცომი, რომელიც გამოიტანეს ეგვიპტიდან ხმიადის კვერებად, რადგან ვერ გაფუვდა, რაკი გამოდევნეს ეგვიპტიდან და ვერ შეძლეს დაყოვნება და ვერც საგზალი ვერ გაიმზადეს. 40 ისრაელის ძეთა ეგვიპტეში ყოფნის ხანი ოთხასოცდაათი წელია. 41 და იყო, ოთხასოცდაათი წლის დასასრულს, სწორედ იმ დღეს გამოვიდა უფლის მთელი ლაშქარი ეგვიპტის ქვეყნიდან.

42 მღვიძარების ღამე იყო ეს უფლისათვის ეგვიპტიდან მათ გამოსაყვანად. სწორედ ეს ღამეა უფლისათვის მღვიძარებისა ყველა ისრაელის ძისთვის მათ თაობებში. 43 და უთხრა უფალმა მოსეს და აარონს: „აჰა, წესი პასექისა: არც ერთმა უცხოტომელმა არ უნდა ჭამოს იგი. 44 და ყოველმა მსახურმა, ფულით ნაყიდმა, მაშინ ჭამოს იგი, თუ წინადაუცვეთ. 45 ხიზანმა და მოჯამაგირემ არ უნდა ჭამოს იგი.

46 ერთ სახლში უნდა შეიჭამოს. არ გაიტანოთ ეს ხორცი სახლიდან გარეთ და ძვალი მისი არ დაამტვრიოთ. 47 ისრაელის მთელმა თემმა გააკეთოს ეს. 48 და თუ ვინმე უცხო შემოგეხიზნოს და უფლის პასექის გამზადება მოინდომოს, წინადაიცვითოს მასთან ყოველმა მამროვანმა და მაშინ შეუდგეს მის შესრულებას, და იქნება ქვეყნის მკვიდრივით. და არც ერთმა წინადაუცვეთელმა არ ჭამოს იგი.

49 ერთი რჯული ჰქონდეს მკვიდრსა და ხიზანს, თქვენში რომ დასახლდა.“ 50 და გააკეთეს ყოველივე ისრაელის ძეთ, როგორც უფალმა უბრძანა მოსეს და აარონს, ისე გააკეთეს. 51 და იყო, სწორედ ამ დროს გამოიყვანა უფალმა ისრაელის ძენი ეგვიპტის ქვეყნიდან ლაშქრებად.

რუთ. 1

რუთი და ნაყომი

1 ეს მოხდა მსაჯულთა მსაჯულობის დღეებში, როცა ქვეყანაში შიმშილი იყო. იუდას ბეთლემიდან მოაბის ველებზე საცხოვრებლად წავიდა ერთი კაცი თავისი ცოლითა და ორი ვაჟით. 2 იმ კაცს ელიმელექი ერქვა, მის ცოლს – ნაყომი, მის ორ ვაჟს ერქვა მახლონი და ქილიონი, და ისინი იყვნენ ეფრათელნი იუდას ბეთლემიდან. და მივიდნენ მოაბის ველებზე და იყვნენ იქ. 3 და მოკვდა ელიმელექი, ნაყომის ქმარი, და დარჩა დედაკაცი თავისი ორი ვაჟით.

4 და მოიყვანეს ცოლად მოაბელი ქალები. ერთის სახელი იყო ყორფა, ხოლო მეორისა რუთი. და ცხოვრობდნენ ისინი იქ ათიოდე წელი. 5 დაიხოცნენ ეს ორნიც: მახლონი და ქილიონი, და დარჩა ის ქალი მარტო თავისი ქმრისა და ორი ვაჟის გარეშე. 6 მერე ადგა იგი თავისი რძლებითურთ, და უკან დაბრუნდა მოაბის ველებიდან, რადგან შეიტყო მოაბის ველებზე, რომ უფალმა მოხედა თავის ხალხს და მისცა მათ პური. 7 და გავიდა იგი თავის რძლებთან ერთად იმ ადგილიდან, სადაც ცხოვრობდა, და გაუდგნენ გზას, რომ იუდას ქვეყანაში დაბრუნებულიყვნენ.

8 და უთხრა ნაყომიმ თავის ორ რძალს: „წადით, დაბრუნდით თქვენ-თქვენი დედის სახლში! და წყალობა გამოიჩინოს თქვენზე უფალმა, როგორც თქვენ გამოიჩინეთ მკვდრებზე და ჩემზე! 9 უფალმა გაპოვნინოთ სიმშვიდე თქვენ-თქვენი ქმრის სახლში!“ და გადაკოცნა ისინი, მათ კი ხმამაღალი ტირილი დაიწყეს,

10 და უთხრეს ნაყომის: „ჩვენ წამოგყვებით შენს ხალხთან!“ 11 უთხრა: ნაყომიმ: „გაბრუნდით, ჩემო ასულებო, რისთვის უნდა წამომყვეთ? განა კიდევ მყავს მუცელში ვაჟები, რომ ქმრებად გაგიხდნენ? 12 დაბრუნდით, ჩემო ასულებო, წადით! რადგან საიმისოდ დავბერდი, რომ ქმარი ვიყოლიო; კიდევაც რომ მეთქვა, იმედი მაქვს-მეთქი, კიდევაც რომ ვიქნე ქმართან ამაღამ და ვშობო ვაჟები, 13 ნუთუ დაელოდებით თქვენ მათ დაზრდას? ნუთუ გათხოვებაზე თავს შეიკავებთ? არა, ჩემო ასულებო, ეს ჩემთვის უფრო მწარეა, ვიდრე თქვენთვის, რადგან მომწვდა მე უფლის ხელი!“

14 მაშინ აღიმაღლეს მათ ხმა და ატირდნენ კვლავ. შემდეგ გამოეთხოვა ყორფა თავის დედამთილს, რუთი კი მიეკრო მას. 15 უთხრა „აჰა, შენი მაზლის ცოლი თავის ხალხს და თავის ღმერთებს უბრუნდება. მიჰყევი შენი მაზლის ცოლს!“

16 და თქვა რუთმა: „ნუ მთხოვ შენს მიტოვებას და შენგან წასვლას, რადგან სადაც შენ წახვალ, მეც იქ უნდა წამოვიდე, და სადაც შენ დაიღამებ, მეც იქ უნდა დავიღამო. შენი ხალხი, ჩემი ხალხი იქნება და შენი ღმერთი – ჩემი ღმერთია. 17 სადაც შენ მოკვდები, მეც იქ უნდა მოვკვდე და დავიმარხო. ასე და ასე მიყოს მე უფალმა და უარესიც მიყოს, თუ რამემ გაგვყაროს, სიკვდილის მეტმა.

18 და რაკი დაინახა, რომ გადაწყვეტილი ჰქონდა მასთან წასვლა, მეტი აღარა უთხრა რა. 19 და იარეს ამ ორთა, ვიდრე არ მიადგნენ ბეთლემს. და ბეთლემში მისვლისას შეიძრა მთელი ქალაქი მათ გამო, და კითხულობდნენ: „ნუთუ ესაა ნაყომი?“ 20 მაგრამ ნაყომიმ უთხრა მათ: „ნუღარ დამიძახებთ მე ნაყომის, დამიძახეთ მარა, რადგან მეტისმეტად გამამწარა მე ყოვლადძლიერმა.

21 მე სავსე წავედი და ცარიელი დამაბრუნა უფალმა. რად მეძახით მე ნაყომის, როცა უფალმა გამტანჯა, და ყოვლისმპყრობელი უბედურება დამათია?“ 22 და დაბრუნდა ნაყომი თავის რძალთან, მოაბელ რუთთან ერთად, რომელიც მოაბის ველებიდან წამოჰყვა მას. ქერები იჭრებოდა, როცა ბეთლემში მივიდნენ ისინი.

რუთ. 2

რუთი ბოყაზის ყანებში

1 ნაყომის მოკეთე ჰყავდა ქმრის მხრიდან, ელიმელექის საგვარეულოდან, ერთი შეძლებული კაცი, სახელად ბოყაზი. 2 და უთხრა მოაბელმა რუთმა ნაყომის: „წავალ მე ყანებში და თავთავებს ავკრეფ იმათ ნამკალში, ვის თვალშიაც მადლს ვიპოვნი.“ და უთხრა: „წადი, ჩემო ასულო!“ 3 წავიდა ის და მივიდა, და კრეფდა ყანაში მომკელთა კვალდაკვალ. ისე მოხდა, რომ აღმოჩნდა იმ ბოყაზის ყანის ნაკვეთზე, რომელიც ელიმელექის საგვარეულოდან იყო.

4 და აჰა, მოვიდა ბოყაზი ბეთლემიდან და უთხრა მომკელთ: „უფალი იყოს თქვენთან!“ და მიუგეს: „უფალმა გაკურთხოს!“ 5 და ჰკითხა ბოყაზმა თავის მსახურს, რომელიც თავზე ადგა მომკელებს: „ვისია ეს ყმაწვილი ქალი?“

6 და მიუგო მსახურმა, რომელიც თავზე ადგა მომკელებს: „მოაბელია ეს ყმაწვილი ქალი, ნაყომისთან ერთად არის მოსული მოაბის ველებიდან; 7 გვითხრა: ‘მაკრეფინეთ და შემაგროვებინეთ თავთავები მომკელთა კვალზე.’ და მოვიდა და დილიდან აქ ტრიალებს აქამდე. სახლში თითქმის არ ჩერდება.“ 8 და მაშინ უთხრა ბოყაზმა რუთს: „გამიგონე, ასულო ჩემო, ნუ წახვალ ასაკრეფად სხვა ყანაში. აქედან ნურსად გადახვალ, ჩემს მსახურ ქალებთან დარჩი.

9 თვალს ნუ მოაშორებ ამ ყანას, რომელსაც მკიან. იარე მომკელთა კვალზე. ნაბრძანები მაქვს ბიჭებისათვის, არ დაგიშალონ, როცა მოგწყურდეს, მიდი წყლის ჭურჭლებთან და დალიე, საიდანაც ბიჭები იღებენ წყალს.“ 10 და დაემხო რუთი პირქვე, და თაყვანისცა მას მიწამდე. და უთხრა: „რა მადლი ვპოვე შენს თვალში, რომ უცხო ტომის ქალი მიმიღე?“. 11 და მიუგო ბოყაზმა და უთხრა მას: „ყველაფერი გაგებული მაქვს, რაც შენი დედამთილისათვის გააკეთე ქმრის სიკვდილის შემდეგ – მამაშენი, დედაშენი და შენი სამშობლო ქვეყანა რომ მიატოვე, და მოხვედი ხალხში, რომელსაც არ იცნობდი არც გუშინ და არც გუშინწინ.

12 უფალმა გადაგიხადოს მაგ საქმისთვის, სრული საზღაური მოგეზღოს უფლისაგან ისრაელის ღმერთისაგან, რომლის ფრთებქვეშ შესაფარებლადაც შენ მოხვედი.“ 13 და უთხრა: „მადლი მიპოვია შენს თვალში, ჩემო ბატონო, რაკი მანუგეშე და გულითადად მელაპარაკე შენს მხევალს, თუმცა კი ერთი შენი მხევლის ღირსიც კი არა ვარ.“

14 და უთხრა მას ბოყაზმა: „მოდი და აქ ჭამე პური, და ლუკმა ამოაწე ძმარში.“ და დაჯდა რუთი მომკელთა გვერდით, და მიაწოდა მას ბოყაზმა ქუმელი. და მან ჭამა და დანაყრდა, და კიდეც დარჩა. 15 და ადგა ასაკრეფად. ბოყაზმა უბრძანა თავის ბიჭებს და უთხრა: „ძნებს შორისაც აკრიფოს, და ნუ დააყვედრით მას.

16 და ხელეურებიდანაც მიუყარეთ და დაუტოვეთ ხოლმე, აკრიფოს და ნუ დაამადლით.“ 17 და საღამომდე კრეფდა რუთი ყანაში, დაცეხვა ანაკრეფი და გამოუვიდა ერთ ეფამდე ქერის მარცვალი. 18 და აიღო და წავიდა ქალაქში, და ნახა მისმა დედამთილმა მისი ანაკრეფი. და გამოიღო რუთმა და მისცა დედამთილს, რაც დარჩა დანაყრების შემდეგ. 19 და ჰკითხა მას დედამთილმა: „სად ჰკრეფდი შენ დღეს და სად შრომობდი? კურთხეული იყოს, ვინც შენ მიგიღო!“ და უამბო დედამთილს, ვისთანაც შრომობდა და უთხრა: „იმ კაცს, ვისთანაც დღეს ვშრომობდი, ბოყაზი ჰქვია.“

20 და უთხრა ნაყომიმ თავის რძალს: „კურთხეული იყოს ის უფლისაგან, რადგან წყალობა არ მოაკლო ცოცხლებს და მკვდრებს.“ და უთხრა მას ნაყომიმ: „ის კაცი ჩვენი ახლობელია, ჩვენი სანათესაოდან არის.“ 21 და თქვა მოაბელმა რუთმა: „მან ისიც მითხრა: ‘დარჩი ჩემს მხევალთან, სანამ ჩემს სამკალს არ მორჩებიან.’“ 22 და უთხრა ნაყომიმ რუთს, თავის რძალს: „კარგია, ჩემო ასულო, რომ მის მხევლებთან ერთად გახვალ, რათა არავინ გადაგაწყდეს სხვა ყანაში!“

23 და მართლაც ბოყაზის მხევლებთან იყო რუთი, კრეფდა თავთავს, ვიდრე ქერისა და ხორბლის მკა არ დასრულდა. და ცხოვრობდა იგი თავის დედამთილთან ერთად.

რუთ. 3

რუთი და ბოყაზი კალოზე

1 და უთხრა რუთს ნაყომიმ, მისმა დედამთილმა: „ჩემო, ასულო, განა არ უნდა მოგიძებნო შენ სახლი, რომელიც შენ სიკეთეს მოგანიჭებს? 2 აჰა, ჩვენი ნათესავი არ არის ბოყაზი, რომლის მხევლებთანაც ნამყოფი ხარ? და აჰა, იგი ამაღამ კალოზე ქერს ანიავებს. 3 დაიბანე, იცხე და გამოეწყვე სამოსელში, და მერე წადი კალოზე, მაგრამ არ დაენახო მას, ვიდრე ჭამა-სმას არ მორჩება.

4 ხოლო როცა დაწვება, გაიგე ის ადგილი, სადაც ის დაწვება და მიდი, გადახადე ფეხებთან და მიუწექი. და ის თავად გეტყვის, როგორ უნდა მოიქცე!“ 5 უთხრა: „რაც მითხარი ყოველივეს შევასრულებ.“ 6 და წავიდა იგი კალოზე და ისე მოიქცა, როგორც დედამთილმა უბრძანა. 7 და ჭამა და სვა ბოყაზმა, და გაუხალისდა გული. წავიდა ზვინთან დასაწოლად. უჩუმრად მივიდა რუთი, ფეხებთან გადახადა და მიუწვა. 8 და შუაღამისას შეკრთა კაცი და წამოიწია და აჰა, ფეხებთან ქალი უწევს!

9 თქვა: „ვინა ხარ?“ და უთხრა: „რუთი ვარ, შენი მხევალი! გადმოაფარე შენს მხევალს შენი სამოსლის კალთა, რადგან ნათესავი ხარ.“ 10 „კურთხეულ იყავ უფლისაგან, ჩემო ასულო! რაც ახლა სიკეთე ქენი, პირვანდელზე უკეთესია, რაკი ყმაწვილთაგანს ვინმეს არ წაჰყევი, არც ღარიბს და არც მდიდარს! 11 და ახლა, ჩემო ასულო, ნუ გეშინია! ყველაფერს შეგისრულებ, რასაც მეტყვი, რადგან მთელმა ხალხმა იცის ქალაქში, რომ ღირსეული ქალი ხარ.

12 ახლა, მართალია, ნათესავი ვარ, მაგრამ ჩემზე ახლობელი ნათესავიც გყავს. 13 გაათიე ეს ღამე და დილით, თუ ის გამოგიხსნის, ხომ კარგი, გამოგიხსნას, ხოლო თუ შენს გამოხსნას არ ისურვებს, მაშინ მე გამოგიხსნი, ვფიცავ უფალს! და იწექი აქ დილამდე.“ 14 და იწვა რუთი მის ფერხთით დილამდე, და ადგა, დილაბნელზე და უთხრა მას ბოყაზმა: „არავინ გაიგოს, ქალი რომ იყო კალოზე.“ 15 უთხრა რუთს: „მოიტა ეგ თავშალი, რომ გახურავს და ხელში დაიჭირე.“ და მანაც დაიჭირა ხელში და ჩაუყარა ბოყაზმა ექვსი საწყაული ქერი და ზურგზე მოჰკიდა, თავად კი ქალაქში წავიდა.

16 და მივიდა თავის დედამთილთან, და უთხრა: „რა იყო, ჩემო ასულო?“ და მან მოუთხრო ყოველივე, რაც იმ კაცმა გაუკეთა. 17 და თქვა: „ეს ექვსი საწყაული ქერი მომცა, რადგან მითხრა, ხელცარიელი ნუ წახვალო დედამთილთან“. 18 და უთხრა: „დაელოდე, ჩემო ასულო, ვიდრე შეიტყობდე, თუ რით დამთავრდება საქმე, რადგან ეს კაცი არ მოისვენებს, ვიდრე დღესვე არ გაასრულებს ყველაფერს.“

რუთ. 4

ბოყაზი ირთავს რუთს

1 გავიდა ბოყაზი კარიბჭესთან, და იქ ჩამოჯდა. და აჰა, იმ ახლო ნათესავმა უნდა ჩაიაროს, ვისზეც, ლაპარაკობდა ბოყაზი. დაუძახა მას: „მოდი და აქ ჩამოჯექ!“ და ისიც მივიდა და ჩამოჯდა. 2 და მოიყვანა ბოყაზმა ათი კაცი ქალაქის უხუცესთაგან, და უთხრა მათ: „დასხედით აქ.“ და დასხდნენ ისინი. 3 და უთხრა მან ნათესავს: „ნაყომი, რომელიც დაბრუნდა მოაბის ველიდან, ჰყიდის ყანის ნაკვეთს, რომელიც ჩვენს ძმას, ელიმელექს ეკუთვნოდა.

4 და მე ვიფიქრე, შემეტყობინებინა შენთვის და მეთქვა: იყიდე ყანა აქ მსხდომთა და ჩემი ხალხის უხუცესთა თანდასწრებით. თუ გამოიხსნი, გამოიხსენი, და თუ არ გამოიხსნი, მითხარი და მეცოდინება, რადგან შენს მეტს არავის არა აქვს გამოხსნის უფლება. შენს შემდეგ კი მე ვარ.“ და უთხრა მას ნათესავმა: „თანახმა ვარ გამოვიხსნა.“ 5 და თქვა ბოყაზმა: „როცა ყანას გამოისყიდი ნაყომის ხელიდან და მოაბელი რუთისაგან, გარდაცვლილის ცოლიც უნდა გამოისყიდო, რათა სახელი აღუდგინო გარდაცვლილს თავის სამკვიდროში.“

6 თქვა იმ ნათესავმა: „ვერ გამოვიხსნი. ვაითუ დავაქციო ჩემი სამკვიდრებელი. შენ გამოიხსენი ქალი, რადგან მე ვერ გამოვიხსნი.“ 7 ასეთი წესი ჰქონდათ უწინ ისრაელში გამოხსნაზე, გაცვლაზე, ან რაიმე საქმის დადასტურებაზე: ერთი მათგანი გაიძრობდა ფეხსაცმელს და მეორეს მისცემდა. ეს მოწმობის ნიშანი იყო ისრაელში.

8 და უთხრა იმ ნათესავმა: „შენთვის გამოისყიდე!“ და გაიძრო ფეხსაცმელი. 9 და უთხრა ბოყაზმა უხუცესებს და მთელ ხალხს: „დღეს თქვენ მოწმენი ხართ, გამოვისყიდე ნაყომის ხელიდან ელიმელექის მთელი საბადებელი, ქილიონის და მახლონის მთელი საბადებელი. 10 ასევე მოაბელი რუთი, მახლონის ქვრივი, ცოლად გამოვისყიდე, რომ სახელი აღვუდგინო გარდაცვლილს თავის სამკვიდრებელში, რათა არ გაქრეს გარდაცვლილის სახელი მის ძმებს შორის თავისი ადგილსამყოფლის კარიბჭიდან. ამის მოწმენი ხართ თქვენ დღეს!“

11 და უთხრეს კარიბჭესთან მდგომმა მთელმა ხალხმა და უხუცესებმა: „მოწმენი ვართ! ღმერთმა დალოცოს შენს სახლში შემომავალი ქალი რახელივით და ლეასავით, რომელთაც ააშენეს ისრაელის სახლი. ღირსეულად მოიქეცი ეფრათში და სახელი გაითქვი ბეთლემში! 12 და გახდეს შენი სახლი, როგორც სახლი ფერეცისა, რომელიც უშვა თამარმა იუდას, იმავე თესლიდან, უფალი რომ მოგცემს ამ ყმაწვილი ქალისგან.“

13 და წაიყვანა ბოყაზმა რუთი და გახდა იგი მისი ცოლი. და შევიდა მასთან, და მისცა უფალმა რუთს ორსულობა და შვა ვაჟი. 14 და დედაკაცებმა უთხრეს ნაყომის: „კურთხეულია უფალი, რომელმაც არ მოგიშალა ნათესავი დღეს! განდიდდეს მისი სახელი ისრაელში! 15 ის იყოს განმაახლებელი შენი სიცოცხლისა და მარჩენალი შენი სიბერისა, რადგან იგი გააჩინა შენმა რძალმა, რომელსაც უყვარხარ და რომელიც შვიდ ვაჟიშვილზე მეტია შენთვის.“

16 და მიირქვა ნაყომიმ ყმაწვილი, კალთით ატარებდა, და გახდა მისი გამდელი. 17 და სახელი მეზობლის ქალებმა დაარქვეს და თქვეს: „ვაჟი შეეძინა ნაყომის.“ და დაარქვეს სახელად ყობედი. იგი იყო მამა იესესი, დავითის მამისა.

18 აჰა, შთამომავლობა ფერეცისა: ფერეცმა შვა ხეცრონი, 19 და ხეცრონმა შვა რამი, და რამმა შვა ყამინადაბი, 20 და ყამინადაბმა შვა ნახშონი, და ნახშონმა შვა სალმონი, 21 და სალმონმა შვა ბოყაზი, და ბოყაზმა შვა ყობედი, 22 ყობედმა შვა იესე, და იესემ შვა დავითი.